Vakantieblog 6 - deel 2 van Barcelona!

Vanuit de wijk “Eixample” zijn we met de metro naar “Parc Güell” vertrokken, Barcelona’s meest populaire stadstuin. Het park staat, samen met andere werken van Gaudí sinds 1984 op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

Op internet lees ik dat buitenlandse toeristen vanaf dit najaar entree kosten à +/- € 5,- moeten gaan betalen om het park te bezoeken. Inwoners van de Catalaanse hoofdstad hoeven de entreekosten niet te betalen.

Bij de hoofdingang van het park zie je als eerste een waterspuwende salamander.

Iedereen wil met deze salamander op de foto.

Omringd door de monumentale trappen is het een fotogeniek geheel.

Deze monumentale trappen leiden naar een zaal waar meer dan 80 Dorische zuilen het mooie plein met de slingerbanken ondersteunen. Deze zaal heet Sala Hipóstila. Vanuit dit plein heb je een mooi uitzicht over de stad.

Men heeft in Parc Güell veel gebruik gemaakt van kleurrijke mozaïeken van glasscherven en keramiekscherven.

Om zoveel mozaïekstukjes te kunnen verzamelen, moesten de werknemers op weg naar hun werk op zoek gaan naar gebroken tegels op andere bouwplaatsen, maar dit leverde veel te weinig op. Gloednieuwe keramiektegels uit Valencia werden daarom stukgegooid.

Vanuit Parc Güell zijn we met taxi's naar onze volgende bestemming gereden, de Sagrada Família, oftewel de Heilige Familie. De eerste steen werd in 1882 gelegd en de opleveringsdatum zou in 2026 zijn.

De snelheid waarmee de bouw vordert, is voor een groot deel afhankelijk van de hoeveelheid giften die bezoekers binnen brengen. De bouw duurt inmiddels al zo lang, dat voltooide gedeelten al zijn aangetast en gerenoveerd moeten worden.

Het grootste deel van de dag zat er bijna op en we besloten deze te eindigen met een etentje aan Barceloneta strand. Wederom hebben we de taxi genomen!

Inmiddels waren we versleten, helemaal stuk! Barcelona in één dag is niet voor herhaling vatbaar, de volgende keer wordt het een stedentripje :-)

Rustig zonnen is op Barceloneta strand bijna niet mogelijk, in de zomer is het altijd erg druk. Strandventers lopen af en aan om je massages, koude dranken, neptatoeages en kledingstukken te verkopen. Na een heerlijke maaltijd zijn we vertrokken naar Barcelona airport, met onze eigen auto. De laatste week van onze vakantie waren Maaike en Thom weer gezellig samen. Tijdstip van terugkomst op de camping was half 12 's-avonds, en dan te bedenken dat we al vanaf 8 uur 's-morgens op pad waren. Gelukkig was de volgende dag een rustdag, c.q. stranddag.